KO

Kontakt Operacyjny

Osoba zarejestrowana przez Służbę Bezpieczeństwa jako OZI (osobowe źródło informacji).
Z reguły Kontakt Operacyjny nie różnił się niczym od TW (Tajnego Współpracownika). Kontakt Operacyjny był formą świadomej współpracy z organami bezpieczeństwa PRL, ale bez wymogu podpisania zobowiązania. KO dostawał czasem wynagrodzenie, najczęściej jednak w postaci upominków i alkoholu. Oficer prowadzący nadawał takiemu współpracownikowi - jeżeli był uważany za bardzo cenne źródło - najczęściej pełny pseudonim. Jeżeli natomiast informator nie był traktowany jako wiarygodne źródło - to inicjałami imienia i nazwiska. Nimi też były podpisywane doniesienia.
Często jedyną różnicą między Kontaktem Operacyjnym a TW było wyłącznie to, że KO był członkiem PZPR, a SB nie miała ochoty się starać we władzach partyjnych o oficjalną zgodę na jego werbunek. Werbowanie bowiem członków partii było dozwolone jedynie w bardzo ważnych przypadkach i za zgodą I Sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR. Kontakt Operacyjny był formą współpracy agenturalnej szczególnie często stosowaną w Departamencie I MSW (wywiad) i traktowany jako TW.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kontakt_operacyjny

Dowiedz się więcej o zasadach pisowni skrótów i skrótowców →